numer specjalny
"BYĆ CZŁOWIEKIEM TO WCIĄŻ PRZEZWYCIĘŻAĆ
SIEBIE".
HARCERSKA DROGA KS. PHM. STEFANA WINCENTEGO FRELICHOWSKIEGO
Prowadząc wnikliwe badania nad szeroko rozumianą problematyką człowieka, wnikając we wszystkie zawiłości jego drogi życia, ks. Józef Tischner ujął to wszystko w ramach swojej filozofii ludzkiego dramatu w stwierdzeniu: rozumieć dramat, to rozumieć, że człowiek jest istotą dramatyczną ... (a). Być istotą dramatyczną znaczy: przeżywać dany czas, mając wokól siebie innych ludzi i ziemię jako scenę pod stopami. Człowiek nie byłby egzystencją dramatyczną, gdyby nie te trzy czynniki: otwarcie na innego człowieka, otwarcie na scenę dramatu i na przepływający czas. \ A snując swoją myśl dalej dodaje: Człowiek nie tylko "coś przeżywa". Człowiek "żyje dobrymi myślami", "żyje nadzieją", "żyje miłością ".  Etyk, moralista Roger Mehl omawiając rożne postawy moralne człowieka powiada: niełatwo jest określić zasadnicze postawy etyczne ... Liczą się właściwie tylko czyny. Tylko one mają lub mogą mieć jakąś historyczną wagę ... tylko one mogą mieć dobre lub złe skutki w życiu drugiego człowieka ... Kiedy czytam jakąś biografię, to wydaje mi się ona tylko wtedy godna wiary, jeśli autor nie ogranicza się do analizowania czy rekonstruowania postaw i stanów duszy, ale poda jako ich uzasadnienie ślady czy­nów dokonywanych przez swego bohatera ... Trzeba jednak roz­patrywać czyn w jego historycznym i egzystencjalnym kontek­ście. " Ważna, już z harcerskiego punktu widzenia, jest wypowiedź świetnego znawcy dziejów harcerstwa, Olgierda Fietkiewicza:
Hi­storia harcerstwa to nie tylko dzieje ruchu harcerskiego i rozwoju organizacji harcerskich, ale także dojrzewanie harcerskiej myśli pedagogicznej, wrastanie harcerstwa w kulturę narodową, tworzenie się harcerskiego stylu życia.
.Wszystkie te wypowiedzi doskonale odnoszą się do tej życiowej wędrówki pomorskiego harcerza, instruktora, wychowawcy ostatniego kapelana Chorągwi Pomorskiej ZHP ks. phm. Stefana Wincentego Frelichowskiego. Jedynymi źródłami tego harcerskiego życiorysu, które szczęśliwie się zachowały, to "Harcerska książeczka służbowa" druha Stefana, przez najbliższych zwanego Wiekiem, jego pamiętnik - dzisiaj już opublikowany, i jak dotąd jeden zachowany egzemplarz pisemka "Zew Starszego Harcerstwa Chorągwi Pomorskiej", pierwszy numer z 1938 r., którego był redaktorem i zarazem autorem przynajmniej dwóch wypowiedzi - artykulików W harcerskiej natomiast literaturze, do lat dziewięćdziesiątych, zachowały się dwie notatki i do tego nieco błędne - w Szarych Szeregach Jerzego Jabrzemskiego oraz w Harcerstwie Pomorza Gdańskiego i Kujaw Jana Jankowskiego Tę właśnie lukę w har­cerskiej historiografii należy wypełnić.
hm. Jaromir Durczewski